bobo doll deneyi ne demek?

Bobo Doll Deneyi

Bobo Doll deneyi, Albert Bandura tarafından 1961 ve 1963 yıllarında gerçekleştirilen, sosyal öğrenme teorisinin (özellikle gözlem yoluyla öğrenme) önemli bir örneği olan psikolojik bir deneydir.

Deneyin Amacı: Çocukların yetişkinlerin davranışlarını gözlemleyerek şiddet içeren davranışları öğrenip öğrenmediklerini incelemekti.

Deneyin Aşamaları:

1. Çocuklar (3-6 yaş arası) üç gruba ayrıldı:
   • Şiddet Gören Grup: Yetişkin bir modelin şişirilebilir bir oyuncak bebek olan Bobo Doll'a fiziksel ve sözel olarak saldırdığını izledi.
   • Şiddet Görmeyen Grup: Yetişkin modelin Bobo Doll ile sakin bir şekilde oynadığını veya diğer oyuncaklarla ilgilendiğini izledi.
   • Kontrol Grubu: Herhangi bir modelin davranışını gözlemlemedi.
2. Her gruptaki çocuklar daha sonra tek başlarına Bobo Doll ile aynı odaya alındı.

Deneyin Bulguları:

• Şiddet gören grubu izleyen çocuklar, Bobo Doll'a karşı fiziksel ve sözel olarak daha agresif davranışlar sergilediler. Hatta yetişkin modelin kullanmadığı yeni agresif davranışlar da gösterdiler.
• Şiddet görmeyen grubu izleyen çocuklar ve kontrol grubundaki çocuklar, Bobo Doll'a karşı daha az agresif davranışlar sergilediler.

Deneyin Sonuçları:

Bobo Doll deneyi, çocukların sadece ödüllendirilen veya cezalandırılan davranışları değil, aynı zamanda gözlemledikleri davranışları da öğrenebildiklerini göstermiştir. Bu, model alma yoluyla öğrenmenin önemini vurgulamaktadır. Bu deney, sosyal öğrenme ve agresyon üzerine yapılan çalışmaların temelini oluşturmuştur ve medya şiddetinin çocuklar üzerindeki etkileri konusunda önemli tartışmalara yol açmıştır.